We hebben vandaag nog best veel tijd want de bus in Na'in (tapijten stad, in onze slaapkamer thuis ligt een tapijt uit deze stad ) vertrekt pas om 16.15 uur naar Kashan.
Dus op ons gemak opruimen inpakken even praten met 2 Oostenrijkers (4 in totaal en een chauffeur en een gids en dat allemaal voor 180 Euro per dag) maken even nog wat leuke foto's :
Iraniërs zitten hier op een soort van lagen tafel en eten hierop voor ons een hele
toer, geen beginnen aan (alles vol vlekken en kramp in de benen). deze plateau`s worden gemaakt om de koude die laag op de vloer kan optrekken te vermijden.
Bij het afscheid nemen nog
even een foto ter herinnering en Opa trakteer op een malt biertje:
Rond 11.30 uur komt een taxi en de chauffeur zet onze bagage in de auto. Het is een stille man de keurig rijdt en zich precies aan de snelheid houdt.
Dat is merkbaar want in 3 uur is hij in Na'in op de bus terminal. Daar is precies een man aanwezig (het is vrijdag dus hun zondag) die voetballen kijkt en Jan gaat dat ook doen terwijl ik dit verhaal schrijf, ik heb wifi dankzij Ron (Mifi apparaatje geleend ) De bus komt op tijd en een half uur van te voren kunnen we kaartjes kopen, kosten 3,88 Euro voor ons samen, dus gewone bus, VIP is duurder.
Op deze busreis zien we ook een prachtige zonsondergang:
Uren
later, het is donker, worden we voor de betaal terminaal van de autobaan
afgezet zonder de optie taxi.
Met ons stapt een oudere man uit die opgehaald wordt en wij blijven achter met een jonge vrouw die geen woord Engels spreekt.
Met ons stapt een oudere man uit die opgehaald wordt en wij blijven achter met een jonge vrouw die geen woord Engels spreekt.
Zij
zegt met haar handen dat wij wachten moeten en begint te bellen. Dan geeft ze
me de telefoon en ik heb iemand aan de lijn die Engels spreekt zodat ik uit kan
leggen dat we een taxi nodig hebben naar ons hotel. Dan stopt er na een minuut
of 10 een taxi.
Onze bagage
achterin, rugzak op mijn schoot en Jan probeert de chauffeur uit te leggen hoe
ons hotel heet en de chauffeur gaat bellen.
Uiteindelijk
komen we in ons hotel, dat heel mooi is:
Maar voor ons onmogelijk, alleen maar trappen en heel
hoge. De eigenaresse loodst ons naar
onze kamer via een omweg en zegt dat ze het eten en het ontbijt op onze kamer
laat brengen, dat is ons best
morgen zien we wel verder.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten