Ons bezoek aan ARG-e Bam.

Bam voor de aardbeving

Bam na de aardbeving

Prachtig weer, het wordt erg warm vandaag dus een beetje opschieten, een taxi naar de citadel en de oude stad Bam, 2000 jaar oud, verlaten in 1794 en in 2003 grotendeels verwoest door een aardbeving. Nu al redelijk opgebouwd en valt onder de bescherming van UNESCO.  Het is een hele grote mooie stad en zeker als je het voorrecht hebt ze te bezoeken met enkele Iraanse families en 3 mensen uit China in plaats van bussen vol toeristen met schreeuwende tourleaders.

Dit is genieten van de bovenste plank. De Iranese  mensen heetten ons welkom, maken foto's van ons en vragen honderd uit . Dit gedeelte van de stad is goed gerestaureerd en het is er niet moeilijk lopen, concreet brengen we er meer dan 2 uur door en genieten in de zon op de vele bankjes die er staan en beantwoorden vragen van medebezoekers en zijn gewillig als ze foto’s van ons willen maken, natuurlijk samen met hun en hun kinderen.

 

We zouden hier heel lang door kunnen brengen maar het wordt te warm en we moeten nog uitzoeken hoe we morgen verder reizen. Dus verlaten we Bam met pijn in het hart,  even een foto maken met :

 

 

Dan de  lunch, die mij even niet aanstaat, prutje van ik denk schapenvlees. Ik loop naar de receptie om iets anders te vragen en ontmoet een jonge vrouw die Engels spreekt en mij het volgende advies geeft: ”Zeg dat je vegetariër bent dan bakken ze eieren voor je". Een uitstekend idee dus. Even uitrusten is een goed en dan een taxi  bestellen en de chauffeur in het Farsie laten vertellen dat we ( ze verstaan geen Engels) naar het trein station willen en naar de busterminal om te kijken hoe we morgen verder reizen. Het station is volkomen leeg wat we nog nooit meegemaakt hebben en ziet er bizar uit:

 

De bus terminal ook, nee er is toch een man die ons vertelt dat er morgen een  bus om 08.00 uur vertrekt en om 14.30 uur. Nu nog het  taxitarief  navragen, uiteindelijk nemen we geen besluit en stellen  dit uit tot de volgende dag.