Heerlijk uitgeslapen en het ontbijt dus opgeofferd (broodjes van thuisgegeten) op
ons gemak alles weer ingepakt, wat we moesten van kamer wisselen.
Aan de receptie waren ze heel behulpzaam en zorgden
meteen voor een andere kamer even mooi als de eerste.
Dan als we klaar zijn naar de receptie terug en informeren naar een taxi om een toer door de stad te maken. Dat gaat in eerste instantie prima. De jonge man die ons rond rijdt (als een coureur) brengt ons naar de Koran Poort aan het begin van de stad:
Interessant om te weten dat in deze poort 2 Korans gemetseld zijn, die dienen ter bescherming van reizigers. Dus als je op reis gaat ga je door deze poort en vraagt om bescherming.
Dan gaat de jonge man terug naar ons hotel, want hij begrijpt zijn opdracht niet. De dames aan de receptie leggen hem uit wat we willen en dan stappen we weer in en hij scheurt glimlachend verder, naar deze prachtige burcht:
Dat bezoek levert een mooi foto op, want van binnen is een kamer ingericht zoals het vroeger ooit was:
Als we naar buiten gaan schiet ik nog snel dit plaatje. Duidelijk is dat iedereen het normaal vindt om te picknicken op een willekeurige plek in de stad.
Dan bezoeken we een prachtig tuin, de Perzische tuinen zijn wereld beroemd, met heel veel sinaasappelbomen waaronder we op een bankje even uitrusten:
Uitgerust bezoeken we het Mausoleum van Hafez, heel mooi, maar vermoeiend, heel veel trappen zonder leuning.
De Tombe van Hafez is een graftombe aan de noordelijke rand van de Iraanse stad Shiraz gewijd aan de dichter Hafez.
Hafez woonde in de 14e eeuw in deze stad en wordt beschouwd als een van de grootste dichters ter wereld. Bij de graftombe staat de gedenkingruimte Hāfezieh.
De beide open paviljoens liggen in de Musallatuinen, die zijn gelegen aan de noordelijke oever van de in de zomer droogvallende rivier Khoshk. De huidige paviljoens stammen uit 1935 en vormen met de omringende tuinen een grote toeristische trekpleister. Iets noordelijker staat de Koranpoort
Dan al laatste deze dag bezoeken we de Nasir al Molkmoskee in Shiraz, wij waren er een aantal keren, maar dan was gesloten. Nu uiteindelijk is hij open, maar de zon zakt en het is het moeilijk om een goede foto te maken.
De moskee werd gebouwd tussen 1876 en 1888 in opdracht van de Kadjaarse leider Mirza Hasan Ali Nasir al Molk. De ontwerpers waren Mohammed Hasan-e-Memar en Mohammed Reza Kashi Paz-e-Shirazi. Tegenwoordig wordt de moskee beheerd door de gelijknamige Nasir al Molkstichting.
In de gevel van de moskee zijn veel gekleurd glas en andere traditionele elementen, zoals panj kāseh-i (vijf concaven) verwerkt. De moskee is vooral bekend door de fraaie reflecties die het gekleurde glas geeft op de vloer wanneer de zon erop schijnt.
Je laat je schoenen achter, gaat door een deur en waant je een oosters sprookje,
Alsof je aan de voeten van Sheherazade plaatsneemt en je laat meevoeren door haar verhalen uit duizend- en- een-nacht.
Alsof je aan de voeten van Sheherazade plaatsneemt en je laat meevoeren door haar verhalen uit duizend- en- een-nacht.
Het was een mooie, maar heel vermoeiende dag en dus gaan we heel simpel in het hotel naast ons hotel eten, omdat ons hotel geen restaurant heeft en dit met de buren geregeld is:
(Sheherazade is meug) |
Het eten was goed, alleen was het saai omdat de pianist en wij de enige aanwezigen waren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten