De stad Yazd.

Vandaag blijven we in de stad want er is veelte verkennen, maar we hoeven en willen niet alles zien en dit maken we ook duidelijk aan de receptie, die de taxi chauffeur hier over inlicht, drie uur is voor ons voldoende, want dan zijn we moe en aan een pauze toe.
  We beginnen bij de vuurtempel Atashgah-e Varahram waar ik tot de conclusie kom dat Zarathustra Perzisch is en niet Indisch zo als ik altijd gedacht heb:

 

 

Wat is nu eigenlijk dat Zoroastrisme?
Eigenlijk de eerste monotheïstische godsdienst, gepredikt door de Pers Zoroaster, die sinds het boek van Nietzsche bij ons beter bekend staat als Zarathustra, die geleefd zou hebben 1768-1645 BC in het oude Perzië.

De essentie ervan:
– er is slechts één, goede, god
– het eerste onderscheid tussen goed en kwaad
– een vorm van vrije wil
– respect voor de vier elementen

 

Daar binnen brandt het heilige vuur achter glas in een metalen schaal. Het vuur brand onafgebroken sinds 470 na Christus of misschien nog wel langer maar dat is niet bekend.



Daarna gaan we naar de andere kant van de stad en bezoeken de torens der stilte Dakhma-ye Zatoshi
Een soort burcht met torens waar de traditionele begrafenis rituelen gehouden werden. De doden werden niet begraven maar op stenen tafels gelegd voor de aasgieren. De overgebleven botten wierp men in een put in een van de torens:








 

 

 

 

 

 

 

 

De Zoroastriërs begraven of cremeren hun doden niet, dat zou de aarde of het vuur besmetten. Ze legden hun doden in de open lucht op de top van een heilige berg om te worden kaalgevreten door de gieren, een oud ritueel dat pas rond 1970 door de overheid verboden werd.

 

Aan de voet van deze Towers of Silence staan gebouwen voor de rouwenden en een ondergrondse cisterne of wateropslagplaats genoemd, gekoeld door twee windtorens. 

 

Onze chauffeur die zijn taak erg serieus neemt, scheurt dan weer naar de andere kant van de stad om een bezoek te brengen aan een Perzische tuin met schitterend paviljoen, Bagh-e Doulat Abad
  

 

 

Hier genieten we weer van de zon samen op een bankje, maken dan nog een misschien wel erg onduidelijke foto:

Bij het verlaten van de tuin zien we:



Na  deze mooie tuin bezoeken we nog de gevangenis van Alexander de Grote,  en het koopmans huis "Lariha- House. Gebouwd in 1286 door Hadji Mohammad Ebrahim Lari en werd in die tijd als het mooiste huis van de 13de eeuw beschouwd.  En zijn dan zijn we behoorlijk  moe en gaan terug naar ons hotel.

 

 

 

Uit eten is hier bijzonder, niet het eten zelf, maar alles erom heen: