Khor een prachtige woestijn ervaring!

😋😋🙂🙂🙂🙂😊😊😊😊😊

Vanochtend bezoeken we 2 dorpen die beide op ongeveer 40 km van elkaar liggen ten op zichten van onze logeerplaats.
Eerst stoppen we bij een plaats waar water stroomt (natuurlijk want het is een oase) en tal van mensen zich bevinden. Iedereen staat in het water en hele kleine visjes knabbelen aan je voeten. Niets voor mij ik hou niet van water en ook niet van knabbelende visjes,



 

 

die knabbel ik liever zelf. Er worden ook  allerlei spullen verkocht zoals kruiden bijvoorbeeld:

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Dan bezoeken we  Garmeh een  prachtig dorp maar toch weer prehistorisch en steeds die verwondering: WONEN HIER MENSEN ?!

 

 

Als je rond kijkt dan  denkt je  in eerste instantie dat het dorp verlaten is, maar er wonen  mensen die zich ook zien laten. Er is iemand zijn huis aan het restaureren . Voor ons geweldig om te zien, maar er wonen?

Dan maken we een wandeling door het dorp en komen dit tafereel tegen.






 

Ook hier wonen mensen wat ons steeds opnieuw verbaasd.

Met de geitem "geit"ut prima

 

Wij kijken nog wat rond en gaan terug naar ons dorp , waar we de Moskee bezoeken:

De avond van tevoren tijdens het kopen van mijn simkaart, had ik de Moskee gezien in volle verlichting en mij voorgenomen om deze te gaan bekijken. Dat hebben we die morgen meteen gedaan, maar konden niet binnen komen, want er was een bijeenkomst  waar niet moslims niet aan deel mogen nemen.

 

 Dit detail van de moskee bracht Marlou (mijn zus) op het idee naar Gamma te gaan tegeltjes halen, deze te laten vallen (voor haar geen kunst) zodat Bert meteen kan beginnen aan zo iets moois.
Bij terugkomst in ons hotel lunchen we en hebben nog het een en het ander te doen, want back to basic is wel gezellig maar je  moet dan zelf ook wat doen. Dus....... sokken wassen en drogen.

 

Deze dag heeft nog een programma onderdeel en dat is de Sunset op het zoutmeer.

 

Om 15.30 uur vertrekken we dan en gaan naar het zoutmeer op ongeveer 30 km van ons hotel verwijdert.
Het is vrij groot en ziet er voor mij althans vreemd uit. Het is geen meer maar een vlakte en voelt vreemd aan als je er overheen loopt, ook kraakt het net als ijs.

We lopen een stuk en dan is het wachten tot de zon onder gaat, er is erg veel bewolking dus is de vraag, krijgen we wat te zien of niet?
Dan stoppen 2 bussen met Iraanse toeristen om mee te genieten van dit prachtig moment.
Mother nature presents....
  

 

 

 

Wij vonden het een hele beleving, jammer van die bewolking want zonder die schittert het zout veel meer.
Wij waren benomen gingen voldaan terug naar ons hotel waar het drukker geworden was.
Later op de avond worden we door de dochter van de hoteleigenaar (Samira) uitgenodigd om een ijsje te gaan eten, want kroegen zijn er niet. Ondanks het heerlijke traditionele ijsje ( gevaarlijk voor ons?)zijn we er niet ziek van geworden waar we eigenlijk wel bang voor waren.
   

Ons Hotel