Expeditie Woestijn.

De hele week reeds op de kaart gekeken met de vraag hoe kom ik in Gods naam in Mesr ?Geen idee, op een geven moment leg ik me erbij neer en laat het over aan de goden.

 

De kaart van Iran meegenomen naar beneden en ik overleg met de receptie, na overleg besloten eerst met de bus naar Naein te gaan. Dat zijn 169 km en dan per taxi verder.

De Bus vertrekt om 08.30 uur, beetje vroeg maar het is niet anders, kosten 5,88 euro voor de VIP bus mooie ruimte voor je benen en tv. Voor dat we vertrekken worden er snacks en drinken uitgedeeld, alles in de prijs inbegrepen.

We slapen eerst wat, later genieten we van het voorbij trekkende landschap:
   

 

 

 

 

Veel bergen in verschillende kleuren:



De tijd gaat snel voorbij en er wordt een pauze ingelast, waar we geen gebruik van maken want alleen de gedachte aan het toilet hoef ik al niet meer!

In NAIN aangekomen, de naam komt mij zo bekend voor, maar na lang nadenken kom ik er achter dat een Nain tapijt in onze slaapkamer ligt.
We worden aan de rand van de weg voor de stad afgezet, klinkt beangstigend was het niet want er stonden taxi's klaar en in no time zitten nemen we plaats voor onze volgende 275 km. De chauffeur koopt water voor ons en vraagt of we zonnepitten willen, waar we voor bedanken en zo gaat de reis verder zonder een rimpeling.

Helaas heeft onze ijverige jonge man (Brad) de naam van een ander dorp op ons reisschema gezet, waardoor we verkeerd uitkwamen en terug moesten rijden.

Dan nog maar even genieten van de uitgestrekte ruimten:
 

 

In dit land kun je uren rond reizen en kijken zonder iets te zien met uitzondering van elektriciteitsmasten, bergen en kaarsrechte wegen.

Om 14.30 uur komen we in ons hotel in Khor aan en worden hartelijk ontvangen en onze bagage naar de kamer gebracht;
  

 

De kamer is even slikken, staal hard bed, ijskast en tv (4 zenders alle Perzisch) douche en toilet iets over de datum.   2 Slechte handdoeken en bij wonder een kast. Stoelen van het terras gehaald en naar de lobby gegaan voor malt biertje met smaakje van citroen:

 

 

 

Al heel snel zijn we kind aan huis, ga ik mijn tablet halen en vraagt de eigenaar aan Jan of hij kan biljarten. Zijn dochter komt bij mij zitten en al pratend kijken we foto's van onze reis.

Het avond eten is redelijk, natuurlijk kip maar ook dat went.

Tussen door koop ik met behulp van hun manusje van alles (Mohamed ) een simkaart voor mijn telefoon want hier werkt niets meer, maar bijzonder is dat  de kaart niet  past  hij knipt ze en er hangen rafels aan die hij met een schilmesje verwijdert en dan heb ik weer bereik en kan met jullie telefoneren of Whatsapp-en.